اجازه اقامت بلندمدت

مقدمه‌ای بر اجازه اقامت بلندمدت

اجازه اقامت بلندمدت به اتباع خارجی مدت زمان طولانی‌تری برای اقامت در کشور ارائه می‌دهد نسبت به سایر انواع اقامت‌ها. اجازه اقامت بلندمدت به یک تبعه خارجی اجازه می‌دهد به طور نامحدود در کشور بماند، برخلاف اجازه اقامت کوتاه‌مدت یا ویزا که حداکثر به مدت دو سال محدود است. تبعه خارجی نیازی به اخذ ویزا ندارد، اما باید در چارچوب زمان تعیین شده به طور مداوم در کشور بماند. در نهایت، این یک گزینه خوب برای یک خارجی است که می‌خواهد تابعیت کشور خود را به هر دلیلی حفظ کند، زیرا ممکن است کشور اجازه داشتن تابعیت دیگری را ندهد.

اخذ اجازه اقامت بلندمدت مزایای زیادی برای خارجی‌ها دارد زیرا به آن‌ها اجازه می‌دهد بدون هیچگونه ممنوعیت یا شرایط اضافی به کشور وارد و از آن خارج شوند. علاوه بر این، برخلاف مجوزهای اقامت کوتاه مدت، بدون نیاز به تمدید مکرر، اجازه اقامت دائم را نیز ارائه می کند.

۱. اصول کلی اجازه اقامت بلندمدت:

اتباع خارجی که شرایط تعیین شده توسط قانون برای اجازه اقامت بلندمدت یا شرایط تعیین شده توسط هیئت سیاست مهاجرت را دارند، با تایید وزارت، از سوی استانداری‌ها و مدیریت کل مهاجرت، اجازه اقامت بلندمدت دریافت خواهند کرد. "اجازه اقامت بلندمدت" به طور نامحدود صادر خواهد شد، به این معنی که تبعه خارجی نیازی به درخواست تمدید اجازه اقامت به صورت دوره‌ای ندارد. اتباع خارجی که شرایط لازم را دارند می‌توانند برای اجازه اقامت بلندمدت درخواست دهند. یکی از شرایط اصلی برای اجازه اقامت بلندمدت، اقامت مستمر به مدت هشت سال است. بررسی تحقق شرط اقامت مستمر به مدت هشت سال در اجازه اقامت بلندمدت اجباری است. شرط تداوم اقامت یک الزام تشریفاتی است. درخواست‌هایی که این شرط را ندارند، پس از بررسی اولیه به صورت مستقیم رد خواهند شد. وقفه در اقامت به شرح زیر تعیین می‌شود:

تاریخ درخواست برای اجازه اقامت بلندمدت به عنوان مبنای محاسبه در نظر گرفته می‌شود. دوره‌هایی که در آن تبعه خارجی در خارج از کشور اقامت دارد و دوره‌هایی که در آن تبعه خارجی بدون اخذ اجازه اقامت در ترکیه اقامت دارد به عنوان وقفه در نظر گرفته می‌شوند. اگر تبعه خارجی به صورت داوطلبانه در خارج از کشور اقامت داشته باشد، این دوره‌ها به عنوان "وقفه نامطلوب" در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، اگر تبعه خارجی به دلیل ضرورت کشور را ترک کند، این به عنوان "وقفه نامطلوب" در نظر گرفته نمی‌شود.

اگر وقفه نامطلوبی که بیش از ۱۸۰ روز در هر دوره یک ساله‌ای باشد، در هر دوره یک ساله‌ای که از تاریخ درخواست به عقب شمارش می‌شود وجود نداشته باشد، دوره یک ساله قبلی بررسی خواهد شد و این بررسی تا زمانی که هشت سال کامل شود ادامه خواهد داشت.

اگر وقفه نامطلوبی که بیش از ۱۸۰ روز در هر دوره یک ساله نباشد و بررسی کامل شود، سپس بررسی خواهد شد که آیا وقفه نامطلوبی که بیش از ۳۶۵ روز در پنج سال گذشته از تاریخ درخواست وجود داشته است یا خیر. دوباره، اگر وقفه نامطلوب بیش از یک سال باشد، به عنوان وقفه نامطلوب در نظر گرفته خواهد شد.

درخواست‌های اتباع خارجی که در خارج از کشور یا در ترکیه بدون اجازه اقامت به مدت بیش از شش ماه، به صورت متوالی یا در یک نوبت، در دوره هشت ساله اقامت داشته‌اند، بدون اینکه به محاسبات قطعه‌ای برسند رد خواهد شد.

دوره‌های اقامت اتباع خارجی که تحت فرآیند اخراج قرار گرفته‌اند در محاسبه دوره‌های اجازه اقامت در نظر گرفته نخواهد شد.

در مورد شرط اقامت مستمر به مدت حداقل هشت سال در ترکیه، محاسبات نیز مطابق با بند دوم برای اجازه اقامت‌هایی که قبل از تصویب قانون دریافت شده‌اند انجام خواهد شد. بنابراین، اتباع خارجی که قبل از تاریخ اجرایی قانون اجازه اقامت دریافت کرده‌اند نیز تحت این کنترل قرار خواهند گرفت. در صورت وقفه نامطلوب، دوره‌ای که برای تبعه خارجی در نظر گرفته می‌شود تاریخ ورود مجدد به کشور پس از وقفه نامطلوب است.

برای مثال، الکس که در تاریخ ۲۲ ژوئن ۲۰۲۴ برای "اجازه اقامت بلندمدت" درخواست داده است، از تاریخ ۱ ژوئن ۲۰۱۶ در ترکیه اقامت داشته است. در طول بررسی بر اساس درخواست الکس، مشخص شد که او در سال ۲۰۲۴ از ترکیه خارج نشده است. با این حال، مشخص شد که او از تاریخ ۲۲ می ۲۰۲۳ تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳، یعنی پنج ماه، در آلمان اقامت داشته است. از آنجا که الکس فقط در این دوره‌ها ترکیه را ترک کرده است، او به شرط اقامت مستمر برای "اجازه اقامت بلندمدت" پایبند بوده است.

اما اگر در این مثال مشخص شود که الکس از تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۲۲ تا ۳۱ آگوست ۲۰۲۲، یعنی هشت ماه، خارج از کشور بوده است، درک خواهد شد که او در سال ۲۰۲۲ بیش از شش ماه اقامت داشته است و درخواست او به طور مستقیم رد خواهد شد. علاوه بر این، از آنجا که الکس در طول این دو دوره در پنج سال گذشته به مدت ۱۲ ماه در خارج از کشور بوده است، درخواست او نیز رد خواهد شد. و فرض کنیم که آخرین اجازه اقامت او به پایان رسیده است، اکنون الکس باید برای ورود به کشور درخواست ویزا کند.

همچنین بررسی می‌شود که آیا تبعه خارجی در سه سال گذشته تا تاریخ درخواست کمک‌های اجتماعی دریافت کرده است یا خیر. داشتن درآمد کافی و منظم یکی از معیارهای لازم برای تبعه خارجی است و وضعیت تبعه خارجی در این زمینه بررسی خواهد شد. اگر مشخص شود که تبعه خارجی کمک‌های اجتماعی دریافت کرده است، درخواست او رد خواهد شد.

در اجرای قاعده داشتن منابع درآمد کافی و منظم، موارد زیر در نظر گرفته می‌شود:

تبعه خارجی باید دارای وسایل مالی برای پوشش هزینه‌های ماهانه‌ای معادل حداقل دستمزد خالص معتبر برای سال درخواست باشد. باید توجه داشت که این مبلغ تغییر خواهد کرد زیرا حداقل دستمزد به صورت سالانه در ترکیه تعیین می‌شود.

تبعه خارجی باید دارای وسایل مالی برای پوشش هزینه‌های هر عضو خانواده از جمله خودشان باشد، به طوری که حداقل یک‌سوم حداقل دستمزد باشد، در مجموع کمتر از حداقل دستمزد نباشد. همانطور که در بخش "اجازه اقامت خانوادگی" ذکر شد، لازم است که تبعه خارجی دارای وسایل مالی معادل با آنچه که برای "حامی" مورد نیاز است باشد. این یک شرط خاص برای حامی اجازه اقامت خانوادگی است. حامی باید معیارها را برای حمایت موثر از درخواست خانواده رعایت کند.

تعهدات شخص ثالث در تعیین منبع درآمد پذیرفته نمی‌شود. باید درک شود که اظهارنامه‌ها یا ضمانت‌های شخصی مرتبط با ضمانت در اینجا پذیرفته نخواهد شد. اظهارنامه درآمد باید پایه محکمی داشته باشد.

داشتن بیمه معتبر نیز ضروری است، زیرا یک الزام تشریفاتی است. درخواست‌های افرادی که در تاریخ درخواست بیمه بهداشتی معتبر ندارند رد خواهد شد. داشتن بیمه بهداشتی معتبر یک شرط عمومی است. این شرط در حال حاضر برای هر "اجازه اقامتی" الزامی است.

اگر اطلاعات منفی در مورد امنیت عمومی یا نظم عمومی مربوط به تبعه خارجی بر اساس تحقیقات شخصی پیدا شود، درخواست رد خواهد شد. در صورت لزوم، همکاری با واحدهای امنیتی مربوطه برقرار خواهد شد تا مشخص شود آیا تبعه خارجی تهدیدی برای نظم عمومی یا امنیت عمومی است یا خیر. این موارد عمدتاً خارج از کنترل استانداری است و گزارش‌های مرتبط معمولاً از عملیات اطلاعاتی و اشتراک دانش به دست می‌آیند. آن‌ها معمولاً به صورت جمعی در دادگاه ارائه می‌شوند و اغلب شامل اظهارات کلی برای همه‌ی افراد مرتبط می‌شوند.

۲. حقوق ارائه شده توسط اجازه اقامت بلندمدت:

با استثناء‌های خاص، اتباع خارجی که دارای "اجازه اقامت بلندمدت" هستند به حقوقی که به اتباع ترک طبق قوانین خاصی و اصول خاصی اعطا شده است دست خواهند یافت. حقوقی که آن‌ها از آن بهره‌مند خواهند شد به شرح زیر است:

آن‌ها از وظایف نظامی در ترکیه معاف هستند.

آن‌ها نمی‌توانند از حق رأی و انتخاب شدن، ورود به خدمات عمومی، یا واردات وسایل نقلیه معاف از عوارض بهره‌مند شوند.

آن‌ها حقوق اجتماعی خود را حفظ می‌کنند، اما استفاده از این حقوق تحت مقررات قوانین مربوطه است.

رویه‌های مربوط به اقامت، سفر، کار، سرمایه‌گذاری، فعالیت‌های تجاری، ارث، خرید و انتقال اموال منقول و غیر منقول در ترکیه مطابق با مقررات

ی که برای اتباع ترک توسط نهادها و سازمان‌های مربوطه اعمال می‌شود انجام خواهد شد.

اگر قانون خاصی تابعیت ترکیه را به عنوان یک شرط مقرر کند، آن‌ها نمی‌توانند درخواست استفاده از این حقوق و مزایا را داشته باشند. حقوق اعطا شده به اتباع خارجی که دارای اجازه اقامت بلندمدت هستند ممکن است به طور جزئی یا کامل محدود شوند. این البته نیازمند تصمیم‌گیری از وزارت یا ریاست جمهوری است.

۳. شرایط لغو اجازه اقامت بلندمدت:

اجازه اقامت افرادی که به عنوان تهدید جدی برای نظم عمومی یا امنیت عمومی شناخته می‌شوند، توسط استانداری‌ها با تایید وزارت لغو خواهد شد.

اجازه اقامت افرادی که بیش از یک سال متوالی خارج از ترکیه اقامت داشته باشند، به جز برای دلایلی همچون بهداشت، آموزش، خدمات عمومی الزامی، یا وظیفه در کشورشان، توسط استانداری‌ها با تایید وزارت لغو خواهد شد.

همانطور که قبلاً در مورد معیار اول ذکر شد: این موارد عمدتاً خارج از کنترل استانداری است و گزارش‌های مرتبط معمولاً از عملیات اطلاعاتی و اشتراک دانش به دست می‌آیند. آن‌ها معمولاً به صورت جمعی در دادگاه ارائه می‌شوند و اغلب شامل اظهارات کلی برای همه‌ی افراد مرتبط می‌شوند. به استثناء، افرادی که "اجازه اقامت بلندمدت" آن‌ها به دلیل دلایلی همچون نظم عمومی یا امنیت عمومی لغو شده است، قادر به درخواست انواع دیگر اجازه اقامت نخواهند بود.

در مورد معیار دوم: "اجازه اقامت بلندمدت" تبعه خارجی که به دلیل دلایلی همچون بهداشت، آموزش، یا خدمات عمومی الزامی به کشور خود یا کشور دیگری می‌رود لغو نخواهد شد. با این حال، اگر تبعه خارجی بدون ضرورت کشور را ترک کند و بیش از یک سال در خارج از کشور اقامت داشته باشد، این دلیل برای لغو خواهد بود.

۴. ارزیابی مجدد پس از لغو اجازه اقامت بلندمدت:

با این حال، اتباع خارجی که "اجازه اقامت بلندمدت" آن‌ها به دلیل اقامت بیش از یک سال متوالی در خارج از ترکیه، به جز برای دلایلی همچون بهداشت، آموزش، یا خدمات عمومی الزامی در کشور خود لغو شده است، می‌توانند مجدداً برای بازگشت به این اجازه درخواست دهند. درخواست‌ها به مقامات تعیین‌شده ارائه می‌شود. ارزیابی‌ها به سرعت و به صورت مؤثر انجام می‌شود. این درخواست‌ها باید در اولویت قرار گیرند و نهایتاً ظرف یک ماه نهایی شوند. معیارهای زیر در ارزیابی مجدد درخواست تبعه خارجی برای اجازه اقامت بلندمدت در نظر گرفته خواهد شد:

نیت تبعه خارجی برای اقامت در ترکیه به منظور استقرار بررسی خواهد شد. روابط ارگانیک تبعه خارجی با کشور، نیت او را برای اقامت در ترکیه تعیین خواهد کرد. جنبه‌های زیر بررسی خواهد شد تا این موضوع به صورت معقول و قانع‌کننده ارائه شود:

آیا تبعه خارجی اقوام نزدیک در ترکیه دارد؟

چه میزان از اموال غیرمنقول تبعه خارجی در ترکیه قرار دارد؟

آیا تبعه خارجی در ترکیه به طور فعال کار می‌کند؟

روابط کاری تبعه خارجی در ترکیه چقدر قوی است؟

روابط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تبعه خارجی با ترکیه چقدر قوی است؟ به خصوص دانستن زبان ترکی در این زمینه بسیار مهم است. اگر پاسخ این سوالات مثبت باشد، تبعه خارجی حق دارد با "اجازه اقامت بلندمدت" در ترکیه زندگی کند.

سوالات مرتبط:

چه مقدار پول باید در بانک داشته باشم تا اجازه اقامت دریافت کنم؟

پاسخ: برای اجازه اقامت کوتاه‌مدت و دانشجویی، اظهارنامه تبعه خارجی کافی است مگر اینکه اداره اطلاعات و مدارک درخواست کند. با این حال، برای اجازه اقامت بلندمدت، باید درآمد کافی و منظم داشته باشید. این می‌تواند شامل درآمد مستقیم نباشد، بلکه شامل داشتن دارایی‌های تولید کننده درآمد باشد. آن‌ها می‌توانند در ماهیت متفاوت باشند.

من اجازه اقامت بلندمدت دارم و می‌خواهم ترکیه را ترک کنم. آیا این مشکلی خواهد بود؟

پاسخ: تبعه خارجی که اجازه اقامت بلندمدت دریافت کرده است می‌تواند ترکیه را ترک کند. با این حال، اگر این دوره بیش از یک سال متوالی شود، "اجازه اقامت بلندمدت" تبعه خارجی لغو خواهد شد. بنابراین، ترک کشور برای دارندگان "اجازه اقامت بلندمدت" مشکلی نخواهد بود، مشروط بر اینکه دوره بیش از یک سال متوالی نباشد.